Toegegeven: de dooddoener 'eindelijk mogen we weer' gaat voor 3voor12/Tilburg niet helemaal op; we waren per slot van rekening bij Paaspop, maar nu kunnen ...
Meezingen, zweten en stagediven, met of zonder band achter je, het kon allemaal op de vrijdag van Best Kept Secret. Dit zijn onze hoogtepunten van de eerste ...
De constante spanning van de repeterende gitaarlijnen zijn gekmakend, zanger Lukas Jansen spreekzingt met het soort hoon waar Johnny Rotten trots op zou zijn en die solide ritmesectie van drummer en bassiste verankert de nummers. Een band heeft hij niet, al het budget is op aan die drie boomlange hypefiguren, waarvan er twee inmiddels over het publiek surfen. Eigenlijk gewoon rammen en grooven als een gek, met een hoop rare instrumenten: de percussionist slaat op een bak met rommel, hondenspeeltjes, kinderxylofonen, spaarvarkens, koffieblikken.
CPU Joost Van Hoey Maurits Westerik mag dan al drie jaar de touwtjes in handen hebben bij Best Kept Secret, het is echter nog maar zijn allereerste.
Vastbesloten om daar verandering in te brengen openden de Britten hun set met het betoverende “Bane” om meteen erna van het dromerige in het dansbare te vallen met “Every Other Freckle”. Alt-J trok alle registers open om er een heuse hitparade van te maken. Als er één ding bewezen werd, was het wel dat de heren in een mum van tijd een veelvoud aan tijdloze nummers wist voort te brengen. Ze is een historisch figuur binnen de muziekindustrie en gaat tot op het einde door, dat heeft ze ons gisteren steevast beloofd. We hebben al veel popshows op festivals gezien, maar de nieuwe show van Jessie Ware nadert de absolute perfectie. Hierdoor zou je zeggen dat Genesis Owusu hier perfect zijn plaatsje heeft, echter was de Ghanese-Australiër dankzij zijn titel als enige hip-hopper op de openingsdag toch een beetje een vreemde eend in de bijt. Na haar passages op Primavera en de AB, stond ze gisteren volledig terecht op het hoofdpodium en liet ze haar krachtige stem door de boxen galmen. Laat ons hopen dat de focus er op Rock Werchter volledig is, want op de One liet hij met zijn zang soms belangrijke steken vallen. Hiermee bracht het vijftal iedereen meteen in de juiste stemming en werd er op o.a. “Freestyle” en “Illusions” al schuchter wat meegedanst. Tijdens “bendronkenlaatme” dook ze zelfs het publiek in voor een ‘love pit’ (Merol’s versie van een moshpit) en ook “HOU JE BEK EN BEF ME” zorgde voor feest. Wanneer ze op het einde met haar band en backing vocals nog eens alles in de strijd gooide, werd ze met een groot applaus beloond. Haar popnummers hebben niet alleen een toffe tekst, maar zitten ook muzikaal fijn in elkaar en zorgden zo voor de nodige sfeer. Na twee zomers zonder, kunnen liefhebbers van alternatieve muziek weer terecht in de sprookjesachtige setting net over de grens en er vallen heel wat nieuwe dingen te ontdekken.