Queen + Adam Lambert hadden in 2020 al met hun The Rhapsody tour in de Ziggo Dome moeten staan, maar halen hun beloofde Nederlandse concerten nu dan toch in ...
En morgen gaan ze ook nog naar de Dolly Dots in Carré. Als de piep uit de oren verdwenen is althans, want Queen heeft vanavond in Amsterdam een oogverblindende én oorverdovende voorstelling op de mat gelegd. En bij de uitbarsting gaat de zaal letterlijk en figuurlijk door het dak. Lambert draagt de show met gemak, als een paradijsvogel met de vleugels van een feniks. Je kan de fantasiewereld, opgetrokken in films, musicals en de vele, vele verhalen, gewoon zelf instappen, want Brian May en Roger Taylor onderhouden Queen in de 21e eeuw als levende legende. Hun erfenis, in beeld en geluid, is vandaag de dag zo alomtegenwoordig en onaantastbaar dat je haast vergeet dat ‘t allemaal gewoon door ménsen is gecreëerd. Freddie Mercury prijkt al sinds z’n dood in 1991 in de eregalerij naast Hendrix, Elvis, Lennon, Marley en de andere groten der aarde, maar de centrale as van Queen staat nog altijd overeind. Want ondanks de sprookjesachtige legacy en het overkoepelende showelement is en blijft Queen toch vooral een hardrockband. In het Circustheater word je op slag van aanvang keurig vanuit je champagne-arrangement naar je golden seat begeleid, in de Ziggo Dome moet je je eigen plek veroveren – en met een veldkaart dan ook nog eens staan. ‘Is het voorin ook zo druk?’ vraagt de brutaalste van een groepje vriendinnen met plastic cupjes rosé. Ze durven de gang door de menigte toch maar niet aan en kwebbelen rustig door wanneer Innuendo als introtape het licht doet doven. En de glaasjes leeg. Als Hammer To Fall het openingssalvo besluit zijn de roseetjes van de dames spontaan veranderd in bubbels, de brutaalste is nu naar de gang gerend voor vijf paar oordopjes. Één been staat reeds in het echelon der Goden (de film, de musicals, het icoon Freddie Mercury), het andere stampt stevig door in de realiteit van het heden, want Brian May (74) en Roger Taylor (72) voeren het circus nog altijd de wereld over. Z’n twee jongens zijn inmiddels een kop groter, maar dat deert niet: de aantrekkingskracht van Queen overstijgt alle genres, genders en generaties.