Liesbeth Brandt Corstius

Liesbeth Brandt Corstius (1940-2022): Kunsthistorica Liesbeth Brandt Corstius liep voorop met positieve discriminatie van vrouwelijke kunstenaars. Als…

In 1982 volgde ze Pierre Jansen op als directeur van het Museum voor Moderne Kunst Arnhem, nu Museum Arnhem, en kon ze vanuit haar positie kansen bieden aan kunstenaressen die bij andere musea geen voet aan de grond kregen. In 2000 werd de aanbouw geopend en ging Brandt Corstius met pensioen. Vanaf 1996 hield ze zich bezig met de uitbreiding van het museum. Zo stelde Brandt Corstius onder andere de tentoonstellingen Feministische Kunst Internationaal (1979) en De kunst van het moederschap (1981) samen, waar ze werk van toen nog onbekende kunstenaars als Nancy Spero en Miriam Cahn toonde. Liesbeth Brandt Corstius studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Ze was de dochter van letterkundige Jan Brandt Corstius, medeoprichter van het Humanistisch Verbond, en zus van schrijver en essayist Hugo Brandt Corstius. In een interview met NRC vertelde ze in 2000 over het sociaal-democratische milieu waarin ze opgroeide en de strenge kunstopvattingen van haar ouders, die het ouderlijk huis hadden ingericht volgens strikt modernistische normen. Inmiddels heeft de internationale kunstwereld meer oog gekregen voor kunst van vrouwen en minderheden, maar Brandt Corstius was daarin een pionier.