Het gouden uur

Ellen Parren over de kwetsbaarheid van het vak (en het plezier van het spelen van de bad guy).

Maar ik ben ook maar een mens en ik lees dat en het raakt me. En met hen vele anderen, en het moet want je moet je niet monddood laten maken, maar ik geloof dat het niet mijn uitingsvorm is. En het internet is – het zijn open deuren ik weet het –maar het anoniem, lekker knallen. Ik zou ze wel meer saamhorigheid gunnen, minder op het scherm zitten, meer met elkaar. Het was een school met een enorme druk. Ja, maar dat wil niet zeggen dat het niet harstikke leuk is om te spelen. Wat dat betreft ben ik ook in een vakje gestopt. Als je in films speelt heb je dat niet. Omdat je je gaat mengen in het publieke debat. Toevallig zag ik je twee weken geleden in de herhaling van de telefilm De zitting, ook in een behoorlijk pittige vrouwenrol. Close to home, het decor van de aanslag is een Hollandse markt. Al is het zeker niet de bedoeling om te choqueren.