Hogwarts Legacy review

Hogwarts Legacy biedt dé beloofde Wizarding World-simulatie in een open spelwereld, met een stortvloed aan content waar Harry Potter-fans zich in vast ...

Tijdens een vak als Kruidenkunde kom je bijvoorbeeld in aanmerking met de wondere wereld van magische kruiden en kweek je vleesetende plantjes, en tijdens Toverdranken maak je allerlei magische brouwseltjes. Maar ook tijdens tussenfilmpjes gebeurt er van alles op de achtergrond, waardoor het af en toe net lijkt alsof de grond aan het trillen is. In de kassen van Zweinstein kun je aan de hand van tips van professor Garlick monsterplantjes zoals de schreeuwende Mandragora’s laten groeien, die je vervolgens als een soort pokémon kunt inzetten tijdens gevechten. Zo bestonden locaties als het klaslokaal van Geschiedenis van de Toverkunst en de lerarenkamer tot dusver alleen maar op papier, maar nu zijn ze voor het eerst echt te zien en te ervaren. Je kunt Hogwarts Legacy bijna een button-masher noemen; vechten gaat er bij wijlen chaotisch aan toe, draait volledig om reactiesnelheid, en met een beetje training kun je er heel goed in worden. Vooral de tientallen combo’s die je kunt maken houdt het gevechtssysteem in Hogwarts Legacy constant vermakelijk. In het eerste halfuur van Hogwarts Legacy word je aangevallen door een draak, maak je een duizelingwekkende achtbaanrit door de banken van Goudgrijp en kom je terecht in een behekste kluis, waar je na het oplossen van een cryptische spiegelpuzzel onverwachts wordt aangevallen door levende standbeelden. Zo zet je een spreuk als Accio in om jezelf op een plateau over een afgrond te tillen. De wijze waarop je spreuken gebruikt in Hogwarts Legacy is eigenlijk stukken interessanter dan we hadden verwacht. Een gevoel dat nog meer wordt aangedikt wanneer de proloog eindigt en de camera langzaam inzoomt op een stenen Warner Bros-logo, terwijl bekende orkestgeluiden je in de oren klinken. Deze ondergrondse trials uiten zich in The Legend of Zelda-achtige kerkers vol met magische boobytraps – zoals bruggen die plots beginnen te wapperen als een tapijt – en verschillende soorten puzzels, die jij als kundige tovenaar in je eentje moet oplossen. Reden genoeg voor de professoren van Zweinstein om jou een bijzonder traject in te leiden, waardoor je al gauw net wat meer opvalt dan jouw medestudenten.