Cocaine Bear

Een beer die zwaar verslaafd raakt aan cocaïne doordat hij een vliegtuiglading drugs verorbert? Echt gebeurd... en nu een film.

In deze chaotische thriller, eh hahaha-horror, zie je een bonte verzameling van politieagenten, toeristen, tieners en een moeder die de tieners zoekt, samen in een bos in Georgia. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals Cocaine Bear (soms ook op woensdag). Over de top qua dialogen en qua personages; en dan nog eens álle personages ook. De in tassen verpakte drugs met een waarde van 14 miljoen dollar zou hij later met handlangers gaan zoeken. Het was halverwege de jaren tachtig toen Andrew Carter Thornton, bijgenaamd The Cocaine Cowboy, zo’n 800 pond Colombiaanse coke vanuit een Cessna-vliegtuigje in de Amerikaanse wildernis besloot te droppen. [Filmrecensie van de Week](https://www.metronieuws.nl/tag/filmrecensie-van-de-week/).

Regie: Elizabeth Banks | Scenario: Jimmy Warden | Cast: Keri Russell (Sari), Margo Martindale (Park Ranger), Ray Liotta (Syd), O'Shea Jackson (Daveed), ...

Het is een project van een Hollywoodkliekje dat zelf het idee grappig vond, en verwacht dat de wereld hier op zit te wachten. Toch lijkt het onbedoeld, want de rest van Cocaine Bear is gewoon een moderne productie. Die scène is in z'n geheel een extreem geslaagde kopie van films uit de jaren tachtig. Er zijn geen beelden van hoe die beer per toeval op zo'n tas vol poeder stuit en voor het eerst ervaart hoe het is om high te zijn. De cast bestaat onder andere uit drie sterren uit de serie The Americans (Keri Russell, haar echtgenoot Matthew Rhys en Margo Martindale die het grappigst is van iedereen), en wijlen Ray Liotta in een van zijn laatste optredens. Het is duidelijk dat iedereen met plezier op de set stond, al blijven gekunstelde improvisatiescènes gelukkig uit.

In actiekomedie Cocaine Bear stuit een zwarte beer op een sporttas vol cocaïne. Dat krankzinnige uitgangspunt levert een film op die uitzinniger de...

In Amerika en op het internet – de twee vallen meer en meer samen – zou 'Cocaine bear' een hype zijn. De waarheid is helaas nuchter.

Analyse: 'Jaws' was een megahit. Naast angst voor natuurwater creëerde de film ook het genre dat uiteindelijk 'Cocaine Bear' (○) zou opleveren. Hoe de…

Op het eerste gezicht lukt dat aardig: de trailer ging viraal. Van het acteren tot de special effects: alles was lelijk, onbeholpen en extreem slecht. Sociale media belonen camp en extravagantie: daarmee val je op in een zee van cappuccino-foto’s. De film knipoogde zelfbewust naar Jaws; Piranha leende zo veel verhaal-elementen dat Dante bang was voor een rechtszaak van studio Universal. Dat lukte grandioos met Sharknado (2013): een tornado gevuld met mensetende haaien wervelt door een Amerikaanse stad. Daarnaast veroorzaakte het onherstelbare imagoschade voor de haai en was het een startschot voor een populair film-genre: de dierenaanvalfilm. Jaws was een megahit en inspireerde enorm veel jatwerk: de jaren zeventig wemelde van de dierenhorror. De film werd een culthit die een ironisch compliment van Spielberg kreeg: „The best of the Jaws-ripoffs.” Lake Placid (1999) lijkt over een grote alligator te gaan, maar naarmate de film vordert blijkt de echte vijand een oud vrouwtje, gespeeld door Golden Girl Betty White. Het was de dodelijkste reeks haaienaanvallen in de geschiedenis. Jaws gooide Hollywood overhoop: een B-film met een groot A-film-budget, uitgebracht in duizenden zalen tegelijk: de ‘zomerblockbuster’ was geboren. Een halve eeuw later verspreidde Steven Spielberg die haaienangst over de hele wereld met Jaws (1975).