Libanon

Eén miljard euro of een uitzichtloos leven? De clowns in het circus van de EU!

De EU gooit één miljard in het Libanese circus, maar wat betekent dat voor de levens van Palestijnse vluchtelingen?

In de schaduw van de schoonheid van Libanon, waar de bergen de Middellandse Zee omarmen en de geschiedenis rijker is dan je beste vriend’s verhaal, ligt een schrijnende waarheid die niet genegeerd kan worden. Palestijnse vluchtelingenkampen zijn het toneel van een uitzichtloos leven, waar dromen op de vlucht zijn gegaan in plaats van mensen. De inwoners leven in precaire omstandigheden, vaak zonder de basisbehoeften die ons in de westerse wereld zo vanzelfsprekend lijken. Straten vol modder, huizen die dringend onderhoud nodig hebben en een gebrek aan toegang tot essentiële diensten zijn schering en inslag. En zo passen de vluchtelingen in een verhaal dat te vaak wordt genegeerd: dat van menselijke waardigheid die aan de rand van de afgrond balanceert.

Onlangs kondigde de Europese Unie een financiële steun van maar liefst één miljard euro aan Libanon aan, maar iedereen vraagt zich af: wat betekent dit voor de Palestijnse vluchtelingen? De EU heeft aangeboden deze gulle som in ruil voor het tegenhouden van migranten en vluchtelingen te geven. Maar is dat geen grote grap? Terwijl de EU probeert de migrantenstroom richting Europa te beperken, blijven de vluchtelingencampen in Libanon in hun situatie verstrikt. De ironie? De belofte van financiële steun kan verhullen dat de echte oplossing ligt in het opbouwen van een toekomst voor deze mensen, niet in het afschuiven van verantwoordelijkheid naar een ander land.

De Palestijnse vluchtelingen in deze kampen zijn niet gewoon cijfers op een rapport. Ze zijn mensen met verhalen, ambities en een verleden. Viviane, een 23-jarige vrouw uit een Palestijns vluchtelingenkamp, heeft een droom: ze wil arts worden. Maar de realiteit in het kamp vertraagt haar studie, terwijl ze vecht tegen het gebrek aan middelen en ondersteuning. Dit zijn de gezichten van de vluchtelingen, en we moeten niet vergeten dat elke euro die wordt beloofd moet bijdragen aan empathie en echte verandering, niet aan het behouden van een status quo die al zo lang bestaat.

Het is een dikke schaduw die de mooie beloften van de EU met zich meebrengt. Hoeveel van die beloften worden daadwerkelijk omgezet in duurzame hulp? De vraag blijft hoe we de cyclus van ellende kunnen doorbreken. Blijft het bij woorden en beloftes of weten we daadwerkelijk de handen uit de mouwen te steken? Libanon, en in het bijzonder de vluchtelingen, hebben geen tijd voor nog meer schone schijn. De toekomst van duizenden getroebleerde zielen hangt aan een zijden draadje

Wist je dat er naar schatting meer dan 450.000 Palestijnse vluchtelingen in Libanon leven? En dat de meeste van deze mensen al meer dan 70 jaar in ellendige kampen overleven? Libanon, dat zelf in een politieke en economische crisis verkeren, biedt maar beperkte mogelijkheden voor de opvang van deze vluchtelingen, wat het probleem alleen maar verergert. De Europese Unie en de internationale gemeenschap moeten een nuchtere blik werpen op deze situatie en handelen voordat het te laat is.

Het is tijd om de clowns uit de EU het circus uit te laten en echte oplossingen te vinden die de levens van deze mensen financieel, emotioneel en geestelijk kunnen verbeteren. Waar wachten we nog op? Een miljard euro alleen is niet genoeg – we hebben hoop en mogelijkheden nodig voor een betere toekomst!