Regenboogkerk Epe

Vlammenzee Maakt Einde aan Regenboogkerk: Huilen met de Kapper!

De Regenboogkerk in Epe gaat in vlammen op, maar niet zonder een laatste dans met het Koch-orgel! Kijk mee naar deze tragedie in de postcode.

Dinsdagochtend in Epe: wat eens een rustiek en charmant gebouw was, de Regenboogkerk, is nu niets meer dan een roestige schuilplaats voor de herinneringen die er ooit waren. De uitslaande brand werd met razende snelheid geclassificeerd van groot naar zeer groot, straalden de vlammen de lucht in als een enorme kreeft die zijn leefomgeving verbrandde. Binnen slechts vier minuten was het erop of de kerk al zijn glorie had verloren. Het enige wat nu nog overeind staat zijn de muren, nauwelijks meer dan genadeloze getuigenissen van wat eens een levendige gemeenschap was.

Toen de brand woedde, kwamen de eersten getuigen al bij elkaar. Voor veel inwoners van Epe was de Regenboogkerk meer dan alleen een gebouw; het was een plek van samenkomst, liefde en gemeenschap. Tragisch genoeg smolt niet alleen de steenachtige structuur, maar ook de Ziel van de kerk, het Koch-orgel uit 1971, verbrandde volledig in de vlammen. De klanken die ooit de muren vulden, zijn nu vervangen door het akelige gevoel van verlies. Ontspanten de gelovigen daar eerder hun harten, nu valt alleen nog een vouw van verdriet over hun gezichten.

Voor de brandweer was deze brand een enorme uitdaging. De rookontwikkeling was zo hevig dat het zelfs voor hen moeilijk was om adequaat te reageren. Met man en macht werd geprobeerd om de uitbreiding van het vuur naar de omliggende huizen te voorkomen. Elk moment verloor de brandweer de strijd, niet alleen tegen de vlammen, maar ook tegen de tijd. Hun inspanningen werden tenietgedaan door het onontkoombare: de Regenboogkerk was verloren!

Maar hoe hoog staat Epe nu in de ranglijst van notoriteit? De Regenboogkerk was voor velen niet alleen een religieuze plaats, maar ook een culturele hotspot. De gemeenschap rond de kerk heeft altijd bloeiend en levendig geweest, met evenementen, muziek en andere samenkomsten. Alleen de muren blijven over om deze verhalen te fluisteren.

In de annalen van brandincidenten in Nederland, staat deze verwoesting zeker in de top 10. Het is triest om te bedenken dat de fragiele menselijke creaties zo gemakkelijk gedreven worden door de woede van de natuur. Desondanks blijft de veerkracht van de gemeenschap van Epe een bron van inspiratie.

Het is zelfs mogelijk dat deze tragedie zal leiden tot nieuwe initiatieven om de spirit van de kerk nieuw leven in te blazen. De herinneringen zullen niet in vlammen opgaan; ze zullen blijven voortleven in de harten van degenen die het ooit hun thuis noemden.